Από τους 12 που είχε το νησί στα τέλη του 15ου αιώνα, σήμερα σώζονται οι 8. Εδώ έφερναν οι Αστυπαλαιώτες για άλεσμα, τις σοδειές των λιγοστών δημητριακών που ευδοκιμούσαν στον τόπο τους ενώ δέχονταν σιτάρι ακόμα κι από τη μακρινή Ρωσία, τον σιτοβολώνα της Ευρώπης! Και οι οκτώ ανήκουν στον τύπο του "ξετροχάρη" μύλου, η σκεπή του οποίου μαζί με την ανέμη περιστρεφόταν ανάλογα με την διεύθυνση των ανέμων. Οι περισσότεροι έχουν επισκευαστεί/συντηρηθεί πρόσφατα και επαναχρησιμοποιούνται. Ο ένας λειτουργεί ως τουριστικό γραφείο, δίνοντας χάρτες και πληροφορίες, άλλος φιλοξενεί εκθέσεις ζωγραφικής ή φωτογραφίας και εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου. Ένας τρίτος έχει μετατραπεί σε παράρτημα της Ναρκισσείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης του νησιού. Εστιάζει σε ξένες μεταφράσεις ελλήνων συγγραφέων και ποιητών και λειτουργεί εθελοντικά. Ο πιο εντυπωσιακός είναι εκείνος που λειτουργεί σαν μικρό αρχαιολογικό μουσείο και έχει ρέπλικες των ευρημάτων και των σπάνιων επιγραφών που ανακάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στο Βαθύ.
